W 1990 roku polska delegacja udała się na rozmowy w sprawy rozwiązania Układu Warszawskiego. Na wniosek ministra spraw zagranicznych Krzysztofa Skubiszewskiego (TW KOSK) przewodniczył jej Andrzej Towpik (TW ZEL, KO SPOKOJNY), którego oficerem prowadzącym był Gromosław Czempiński.
W 1956 roku Andrzej Towpik ukończył Technikum Handlu Zagranicznego i został studentem Wydziału Dyplomatyczno-Konsularnego Szkoły Głównej Służby Zagranicznej. Po jej ukończeniu rozpoczął pracę w PISM. Do PZPR wstąpił w roku 1970.
Formalne pozyskanie Andrzeja Towpika do współpracy z SB nastąpiło 31 sierpnia 1963 roku w restauracji "Dom Chłopa". Przeprowadził je kpt. Juliusz Janczur (vel Jarema) z Wydziału IV Departamentu I MSW PRL. Towpik bardzo chętnie zgodził się na współpracę.
W październiku 1963 roku okazało się, że Andrzej Towpik uzyskał stypendium na Columbia University w Nowym Jorku. Wyjechał tam już jako KO ZEL, a rozpracowywał dla SB takie jednostki jak np. Instytut Rosyjski, Instytut Badań Europy Środkowowschodniej, instytut Wojny i Pokoju.
Po powrocie do Polski Andrzej Towpik wykładał na studiach podyplomowych w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR. W lutym 1975 trafił do MSZ jako radca w Departamencie Studiów i Planowania. Reaktywacja Towpika w pracy dla SB (jako TW SPOKOJNY) nastąpiła w 1977 roku.
Jako TW SPOKOJNY Andrzej Towpik pracował w ambasadzie PRL w Madrycie. Esbecy zanotował jednak, że panicznie bał się tamtejszego kontrwywiadu, więc nie było z niego zbyt wiele pożytku. Najciekawsza kariera w SB była jednak dopiero przed nim...
Trzeci akt rozpoczął się w styczniu 1983 roku. Andrzej Towpik wyjeżdżał akurat do Sztokholmu na sesję KBWE i Służba Bezpieczeństwa uznała, że teraz TW SPOKOJNY już naprawdę musi się dla niej solidnie napracować. I tak rzeczywiście się stało.
Mała ciekawostka. Jednym z esbeckich kontaktów Andrzeja Towpika w Sztokholmie był RAJA, szef rezydentury WIKING, specjalizujący się w problematyce dywersji ideologicznej. Czyli... Sławomir Petelicki.
W 1985 roku Andrzej Towpik wyjechał do Genewy jako radca minister w Stałym Przedstawicielstwie PRL przy Biurze ONZ. Tam na kontakt przejął go ACA, szef rezydentury RODAN, czyli współtwórca i pomysłodawca Platformy Obywatelskiej Gromosław Czempiński.
Zadania Andrzeja Towpika TW SPOKOJNY zlecone przez Czempińskiego w Genewie to np. donoszenie na personel polskiej placówki, pracowników Nuncjatury Apostolskiej i Światowej Rady Kościołów. Wywiązywał się z nich bez zarzutu.
W 1986 Gromosław Czempiński meldował do Centrali o swoim przyszłym koledze z rządu "wolnej Polski": "do współpracy z nami podchodzi z całą powagą i bez żadnych obiekcji przyjmuje zadania do realizacji".
W 1990 roku Andrzej Towpik TW SPOKOJNY wrócił do "wolnej Polski" i wtedy rozpoczęła się jego wielka kariera. Na początek został dyrektorem Departamentu Instytucji Europejskich MSZ.
W 1994 Gromosław Czempiński był już szefem UOP, a jego podopieczny Andrzej Towpik trafił do rządu Waldemara Pawlak jako podsekretarz ds. polityki bezpieczeństwa. Szefem MSZ był wtedy Andrzej Olechowski (KO MUST), również prowadzony w przeszłości przez esbeka Czempińskiego.
W lipcu 1997 Andrzej Towpik TW SPOKOJNY został szefem delegacji prowadzącej negocjacje w sprawie wstąpienia Polski do NATO, a w październiku tego samego roku przedstawicielem RP przy Sojuszu. Nie było to jednak ukoronowanie kariery współpracownika komunistycznych służb.
W 2002 premier Leszek Miller mianował Andrzeja Towpika podsekretarzem stanu ds. współpracy międzynarodowej i polityki obronnej w MON. W 2009 r. śp. Prezydent Lech Kaczyński odznaczył go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (za NATO). Nie znał jego przeszłości.
W 2013 roku Andrzej Towpik TW SPOKOJNY został przewodniczącym rady programowej Stowarzyszenia Narodów Zjednoczonych w Polsce i wszedł do Polsko-Rosyjskiej Grupy ds. Trudnych kierowanej przez Adama Rotfeldw (KO ROT, RALF, RAD, RAUF, SERB).
W dniu 23 kwietnia 2016 roku Sąd Okręgowy w Warszawie prawomocnie uznał Andrzeja Towpika za kłamcę lustracyjnego, wydał trzyletni zakaz pełnienia funkcji publicznych i na trzy lata pozbawił bierne go prawa wyborczego w wyborach krajowych i europejskich.
autor: John Bingham
źródło: https://x.com/MrJohnBingham/status/1767101063876723010